فواید تمرین در حالت استقرار اسب سوار یا نشست مابو و ایستادن معکوس بر روی سر

استخوان های انسان وظیفه ای بیش از یک نگهدارنده برای سایر قسمت های بدن انجام می دهند. آنها یک بنیاد اساسی از وجود ما را تشکیل می دهند. اگر یک استخوان را برش عرضی دهیم و نگاهی به درون آن بیندازیم، یک لایه فشرده به نام استخوان قشری که سطح خارجی استخوان را تشکیل می دهد و یک ساختمان شبکه مانند داخلی از استخوان نازک به نام استخوان اسفنجی یا ترابکولار را خواهیم دید. استخوان قشری باعث استحکام و یکپارچگی ساختمان می شود در صورتی که استخوان اسفنجی در بخش داخلی باعث ایجاد انعطاف و پخش شدن نیرو به اسکلت می گردد. اصلی ترین مواد تشکیل دهنده استخوان، کربنات کلسیم، فسفات کلسیم، کلاژن (نوعی پروتئین که سبب انعطاف پذیری استخوان ها گشته و عامل مهم ایجاد مقاومت کششی در استخوان ها به حساب می آید) و آب می باشد که نسبت ترکیب آنها با توجه به سن و سلامت استخوان ها، متفاوت می باشد. استخوان یک ساختمان پویا و زنده است و قادر است ماهیت خود را براساس آنچه که فرد نیاز دارد بازسازی کند. برای مثال: جوش خوردن یک استخوان بعد از آن که شکسته است. استخوان آن قدر پویا است که اغلب جای ترمیم استخوان شکسته را حتی در عکسبرداری اشعه ایکس هم نمی توان پیدا کرد. اسکلت انسان حتی اگر هیچوقت هم یک استخوان شکسته نداشته باشد، دائما خود را بازسازی می کند. برای انجام این کار، استخوان به تامین شدن دائم پروتئین، ویتامین ها، هورمون ها و البته به کلسیم نیازمند است. بدن برای آهکی شدن پروتئین های کلاژن و کمک به ساخته شدن استخوان نیازمند کلسیم می باشد.

بازسازی استخوان شامل دو مرحله است:

مرحله اول شامل حل شدن می باشد که سلول هایی به نام استئوکلاست، استخوان کهنه را حل کرده وحفره های کوچک را ایجاد می کنند و مرحله دوم، مرحله ی تشکیل استخوان یا بازسازی استخوان است و آن وقتی است که سلول هایی به نام استئوبلاست، استخوان جدید را از طریق پر کردن آن حفره ها با کلسیم، می سازند. معمولا انحلال استخوان و تشکیل مجدد آن حدودا در یک زمان اتفاق افتاده و با هم متعادل می شوند، اما وقتی که بین این دو موازنه نباشد، بدن توده استخوانی را از دست می دهد. به منظور تشکیل شدن استخوان و کمک به بازسازی آن، بدن به یک شارژ سالم نیازمند است که این شارژ از طریق تمرین های ورزشی خاص که به استخوان ها فشار می آورد صورت می گیرد. از جمله این تمرینات استقامتی استقرار اسب سوار (حالتی که سوارکار روی اسب می نشیند) می باشد. تمرین استقرار اسب سوار سبب فعال شدن ژنی می گردد که این ژن پروتئینی را می سازد که سبب فعال شدن سلول های استئوبلاست می گردد تا عمل استخوان سازی را انجام دهند. این فرآیند بازسازی مجدد استخوان به کمک تمرینات استقامتی تنها به این خاطر مهم نیست که ممکن است استخوان ها در معرض سانحه قرار گیرند، بلکه به این خاطر مهم است که توده ی استخوان به طور طبیعی و به موازات پیر شدن کاهش می یابد، اما با تمرینات ورزشی کاربردی می توان از تسریع این روند جلوگیری نمود.

فواید ایستادن معکوس بر روی سر

حرکت ایستادن معکوس بر روی سر، به جهت گیری خون از اطراف بدن به سمت اعضای درونی و مغز کمک می کند و سبب می گردد تا معدل دی اکسید کربن در خون به شکل فیزیولوژیک افزایش یابد. این حالت در نتیجه ی فشار اعضاء دستگاه گوارشی بر ریه پدید می آید. بالا رفتن نسبت دی اکسید کربن در خون باعث اضافه شدن جریان خون به سمت مغز و در نتیجه عملکرد بهتر سلول های مغز خواهد شد. همچنین به علت قرار گرفتن بر خلاف قوه جاذبه زمین، تمامی سلول های بدن تقویت شده و در نتیجه، بازده انرژی بیشتری خواهد داشت.

بنابراین جهت:

* بهبود جریان خون به غدد تیروئید، پاراتیروئید، هیپوفیز و صنوبری

* بهبود جریان خون به سر و گردن، مغز و هیپوتالاموس

* بهبود جریان خون به تمام اندام های حسی از جمله چشم ها، بینی، گوش ها، زبان و پوست

* بهبود صافی پشت و ستون فقرات

* کاهش آماس پاها و احتقان (پرخونی) لگن

* کاهش خستگی های روحی و جسمی

* تخلیه ی خون سیاهرگی از پاها و لگن

* تخلیه ی ترشحات از ریه ها و بهبود هوارسانی به بدن

* تقویت احشاء شکمی

و... می توان این روش را تمرین نمود. مدت زمان ایستادن بر روی سر بین 30 ثانیه تا 2 دقیقه متغیر است.

نکته:

- افرادی که دچار ناراحتی های چشمی، فشار خون بالا، ناشنوایی و اختلال در ناحیه ی گردنی ستون فقرات (التهاب مهره های مربوط به گردن در بالای ستون فقرات) می باشند، باید از انجام حرکات فیزیکی وارونه خود داری نمایند.

احسان شایان فر/ وو وی کونگ فو